به نقل از «تابناک»

عکسl تلسکوپ جیمزوب از نپتون رونمایی کرد

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۷۴۱۴۳

 به گزارش تابناک به نقل از گجت نیوز نوشت:دانشمندان با تمام قوا در حال انتشار تصاویر تلسکوپ قدرتمند جیمز وب از سرتاسر گیتی هستند. اگرچه بسیاری از تصاویر جیمز وب به کهکشان‌های دور مربوط می‌شده‌اند، اما این تلسکوپ از اطراف خود نیز غافل نشده است. اخیرا اخترشناسان تصویر هشتمین سیاره منظومه شمسی یعنی نپتون را از تلسکوپ جیمز وب دریافت کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

نپتون که سومین سیاره بزرگ منظومه شمسی به حساب می‌آید، به خاطر حضور گاز متان معمولا به رنگ آبی روشن دیده می‌شود. هرچند که جیمز وب دنیا را از طریق نور مادون قرمز می‌بیند و به همین خاطر دوربین مادون قرمز نزدیک این تلسکوپ نپتون را همچون یک سیاره سفید وهم‌آلود مشاهده کرده است.

در واقع متان موجود در اتمسفر نپتون نورهای مادون قرمز و مایل به قرمز را به خود جذب می‌کند و چنین تصویری را شکل می‌دهد. در تصویر جدید تلسکوپ جیمز وب از سیاره نپتون بخش‌هایی نیز متفاوت دیده می‌شود. در این مناطق ابرهای یخ زده متان در ارتفاعات بالا قرار دارند و که می‌توانند نور خورشید را پیش از جذب توسط متان منعکس کنند.

همچنین در این تصویر حلقه‌های اطراف نپتون دیده می‌شوند. این در حالی است که آخرین بار در سال ۱۹۸۹ (۱۳۶۸) توانسته بودیم به لطف فضاپیمای وویجر ۲ آنها را به صورت مستقیم مشاهده کنیم. مشاهده این حلقه‌ها به دلیل نزدیک بودن آنها به سیاره و روشنایی بالای نپتون سخت است؛ اما تلسکوپ جیمز وب توانسته هم حلقه‌های مهم و هم غبار اطراف نپتون را ثبت کند.

Heidi Hammel، کارشناسی سیستم‌های نپتون و یکی از دانشمندان میان رشته‌ای تلسکوپ جیمز وب نیز تاکید کرد که از آخرین باری که بشر این حلقه‌های کم رنگ را دیده است، بیش از سی سال می‌گذرد. همچنین این اولین بار است که حلقه‌ها را در نور مادون قرمز می‌بینیم.

تلسکوپ جیمز وب همچنین توانسته در تصویر خود از نپتون ۷ عدد از ۱۴ قمر شناخته شده این سیاره را ثبت کند. جالب‌تر از همه اینکه تریتون در این تصویر به شکل جرمی درخشان دیده می‌شود. انکسار نور از تریتون نیز به این دلیل است که سطح این قمر عجیب با لایه‌ای از نیتروژن یخ زده پوشیده شده است.

ناسا البته این هفته خبر بدی نیز در رابطه با تلسکوپ James Webb منتشر کرد. ظاهرا در همان مراحل اولیه راه‌اندازی، یکی از چهار حالت ابزار فروسرخ میانی آسیب دیده است. دانشمندان در حال بررسی مشکل هستند و امیدوارند که بتوانند راهی برای حل آن پیدا کنند. Eric Smith، یکی از دانشمندان تلسکوپ جیمز وب ناسا نیز اعلام کرد که بعید می‌داند این مشکل مانع از عملکرد ابزار فروسرخ میانی شود.

منبع: تابناک

کلیدواژه: مذاکرات وین قاسم مکارم مهسا امینی روح الله دهقانی فیروزآبادی هفته دفاع مقدس نپتون منظومه شمسی جیمزوب مذاکرات وین قاسم مکارم مهسا امینی روح الله دهقانی فیروزآبادی هفته دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۷۴۱۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق می‌زنیم.

***

واپاشی ماهواره امید

چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پس‌از پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیت‌آمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهواره‌ای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتی‌متر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین می‌چرخید و گزارش‌های دورسنجی را به مرکز فضایی ایران می‌فرستاد. این ماهواره پس‌از ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.

پرتاب تلسکوپ فضایی هابل

چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ‌ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به‌ اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقه‌مندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمان‌های فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهم‌ترین ابزار ساخته‌شده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولین‌بار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.

اندرو اسمیت هالیدی

اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسی‌آمریکایی که سامانه تراموا را برای اولین‌بار در تپه‌های شیب‌دار خیابان‌های سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راه‌اندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیله‌ای مکانیکی بودند که کابل متحرک بی‌انتهای زیرزمینی را برای حرکت می‌گرفت و رها می‌کرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقره‌ها عبور می‌کرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در می‌آمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابه‌جایی بار روی دره‌ها بااستفاده از یک طناب سیمی بی‌پایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تله‌کابین‌ها و ترامواهای امروزی شد.

ولادیمیر کاماروف

ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را به‌عنوان اولین انسانی می‌شناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستین‌بار، در ماموریت یک‌روزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازل‌ها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده می‌کرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پس‌از دومین ماموریت فضایی‌اش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت به‌طول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.

()

انتهای پیام/